Lelijkste kunstwerk van Martijn
Dit kunstwerk vind ik niet mooi, ik vind het zelfs lelijk en ik zou door de gekozen kleuren er somber van kunnen worden! Het heeft voor mij geen voorstelling en als je er iets in probeert te zien, dan loop ik al snel vast in het onrustige beeld. Het doet me denken aan iemand die in paniek is en niet weet hoe hij weer rustig kan worden.
-Algemene gegevens van het kunstwerk
Naam kunstenaar: Jackson Pollock
Titel kunstwerk: Phosphorence
Jaartal van vervaardigen: 1947
Afmetingen van het kunstwerk in centimeters: 44x28cm
1) Wat is het? Door wie is het vervaardigd?
Het is een 2-dimensionaal schilderij. De verf ligt er dik als een soort tandpastaslierten op, het schilderij daardoor is niet helemaal vlak. Het is gemaakt door Jackson Pollock.
2) Beschrijf de voorstelling (Wat is er te zien)?
De voorstelling is abstract. Dat kun je zien omdat er geen voorstellingen uit de natuurlijke wereld weer worden gegeven en er staan ook geen dingen uit de echte wereld op afgebeeld.
Het maakt niet uit van welke kant je het schilderij bekijkt: overal zie je dezelfde witte “tandpasta-slierten” op een bruinige ondergrond. De donkere slierten zijn in hoekige vormen aangebracht. De witte slierten zijn in rondere vormen aangebracht, en lijken er bovenop te liggen.
3) Wat stelt het voor?
Het schilderij stelt volgens mij niets voor, het zijn dicht langs elkaar lopende lijnen die samen een dicht netwerk vormen. Als ik er iets in zou moeten zien, dan zou dat misschien een zandstorm zijn die waait over een donker moeras. Ik heb gelezen dat de kunstenaar er een voorstelling van een paardenhoofd in zou hebben verwerkt, maar die heb ik niet gevonden.
Het kunstwerk had geen speciaal doel. Voor de abstract expressionisten was de voorstelling ook helemaal niet zo belangrijk. Het ging hen vooral om het proces van schilderen. Pollock was een vertegenwoordiger van de zogenaamde action painters. Voor deze kunstenaars was de actie van het maken van het schilderij belangrijker dan de voorstelling. Die actie wilden ze in het schilderij laten zien.
4) Met welk materiaal en welke techniek is het kunstwerk gemaakt?
Hoewel sommigen Pollocks techniek meer als gieten dan als druppen beschouwden, hield hij zelf vast aan de term “dripping”. Door een stokje in een verf blik te plaatsen kon hij de stroom van de verf richten; door de hoek ten opzichte van het doek te veranderen bepaalde hij hoe dik of dun de verfstroom was. Hij experimenteerde met allerlei soorten verf, maar gewone huis, tuin en keukenverf had wel zijn voorkeur omdat deze goedkoop en vloeibaar was. Hij onderbrak regelmatig het werk aan een doek om het effect te bekijken.[1]
Dit schilderij is gemaakt op canvasdoek en hij heeft verschillende kleuren verf, waaronder veel aluminium verf, gebruikt. Deze verf “goot” hij over het doek. Ooit heeft iemand hem gevraagd waarom de verf niet druppelde. Dat vond hij een onnozele vraag en hij gaf daar geen antwoord op.
5) De beeldaspecten.
Het schilderij heeft een abstracte, onregelmatige, grillige vorm. De voorstelling is asymmetrisch, hoewel je met heel veel fantasie misschien ook wel zou kunnen zeggen dat er een soort symmetrie in zit (in de lichtere bovenlaag).
Pollock heeft gewerkt met onverzadigde kleuren (bruin, donkerbruin). De kleur geel is niet heel goed te zien, maar dat zou een tertiaire (verzadigde) kleur kunnen zijn.
De kleurtoon is bruin, wit, donkerbruin en geel. Geel staat voor zon, de andere gebruikte kleuren vind ik somber en koud. De donkere en lichte kleuren vormen een licht-donkercontrast.
Het schilderij heeft een asymmetrische, verspreide compositie. Maar omdat je niet weet wat het voorstelt, zou het ook een centrale compositie kunnen zijn. Als de donkerbruine strepen een paardenhoofd moeten voorstellen (zoals Pollock zelf heeft gezegd) dan zou ik het een centrale compositie noemen.
Het schilderij heeft geen echte voorstelling, maar toch is er wel overlapping: de witte draden lopen over de bruine achtergrond. Er is geen vervaging, alle lijnen zijn overal op het schilderij even duidelijk.
Er is geen lichtval. Misschien zie je in het echt de aluminiumverf wel glimmen, maar op het plaatje zie ik dat niet. Het gebruik van licht in het schilderij is niet gebundeld, maar verspreid: het schilderij is overal even licht en donker. Er is geen schaduw in dit schilderij.
[1] http://www.digischool.nl/ckv1/beeldend/pollock/jackson_pollock.htm
Dit kunstwerk vind ik niet mooi, ik vind het zelfs lelijk en ik zou door de gekozen kleuren er somber van kunnen worden! Het heeft voor mij geen voorstelling en als je er iets in probeert te zien, dan loop ik al snel vast in het onrustige beeld. Het doet me denken aan iemand die in paniek is en niet weet hoe hij weer rustig kan worden.
-Algemene gegevens van het kunstwerk
Naam kunstenaar: Jackson Pollock
Titel kunstwerk: Phosphorence
Jaartal van vervaardigen: 1947
Afmetingen van het kunstwerk in centimeters: 44x28cm
1) Wat is het? Door wie is het vervaardigd?
Het is een 2-dimensionaal schilderij. De verf ligt er dik als een soort tandpastaslierten op, het schilderij daardoor is niet helemaal vlak. Het is gemaakt door Jackson Pollock.
2) Beschrijf de voorstelling (Wat is er te zien)?
De voorstelling is abstract. Dat kun je zien omdat er geen voorstellingen uit de natuurlijke wereld weer worden gegeven en er staan ook geen dingen uit de echte wereld op afgebeeld.
Het maakt niet uit van welke kant je het schilderij bekijkt: overal zie je dezelfde witte “tandpasta-slierten” op een bruinige ondergrond. De donkere slierten zijn in hoekige vormen aangebracht. De witte slierten zijn in rondere vormen aangebracht, en lijken er bovenop te liggen.
3) Wat stelt het voor?
Het schilderij stelt volgens mij niets voor, het zijn dicht langs elkaar lopende lijnen die samen een dicht netwerk vormen. Als ik er iets in zou moeten zien, dan zou dat misschien een zandstorm zijn die waait over een donker moeras. Ik heb gelezen dat de kunstenaar er een voorstelling van een paardenhoofd in zou hebben verwerkt, maar die heb ik niet gevonden.
Het kunstwerk had geen speciaal doel. Voor de abstract expressionisten was de voorstelling ook helemaal niet zo belangrijk. Het ging hen vooral om het proces van schilderen. Pollock was een vertegenwoordiger van de zogenaamde action painters. Voor deze kunstenaars was de actie van het maken van het schilderij belangrijker dan de voorstelling. Die actie wilden ze in het schilderij laten zien.
4) Met welk materiaal en welke techniek is het kunstwerk gemaakt?
Hoewel sommigen Pollocks techniek meer als gieten dan als druppen beschouwden, hield hij zelf vast aan de term “dripping”. Door een stokje in een verf blik te plaatsen kon hij de stroom van de verf richten; door de hoek ten opzichte van het doek te veranderen bepaalde hij hoe dik of dun de verfstroom was. Hij experimenteerde met allerlei soorten verf, maar gewone huis, tuin en keukenverf had wel zijn voorkeur omdat deze goedkoop en vloeibaar was. Hij onderbrak regelmatig het werk aan een doek om het effect te bekijken.[1]
Dit schilderij is gemaakt op canvasdoek en hij heeft verschillende kleuren verf, waaronder veel aluminium verf, gebruikt. Deze verf “goot” hij over het doek. Ooit heeft iemand hem gevraagd waarom de verf niet druppelde. Dat vond hij een onnozele vraag en hij gaf daar geen antwoord op.
5) De beeldaspecten.
Het schilderij heeft een abstracte, onregelmatige, grillige vorm. De voorstelling is asymmetrisch, hoewel je met heel veel fantasie misschien ook wel zou kunnen zeggen dat er een soort symmetrie in zit (in de lichtere bovenlaag).
Pollock heeft gewerkt met onverzadigde kleuren (bruin, donkerbruin). De kleur geel is niet heel goed te zien, maar dat zou een tertiaire (verzadigde) kleur kunnen zijn.
De kleurtoon is bruin, wit, donkerbruin en geel. Geel staat voor zon, de andere gebruikte kleuren vind ik somber en koud. De donkere en lichte kleuren vormen een licht-donkercontrast.
Het schilderij heeft een asymmetrische, verspreide compositie. Maar omdat je niet weet wat het voorstelt, zou het ook een centrale compositie kunnen zijn. Als de donkerbruine strepen een paardenhoofd moeten voorstellen (zoals Pollock zelf heeft gezegd) dan zou ik het een centrale compositie noemen.
Het schilderij heeft geen echte voorstelling, maar toch is er wel overlapping: de witte draden lopen over de bruine achtergrond. Er is geen vervaging, alle lijnen zijn overal op het schilderij even duidelijk.
Er is geen lichtval. Misschien zie je in het echt de aluminiumverf wel glimmen, maar op het plaatje zie ik dat niet. Het gebruik van licht in het schilderij is niet gebundeld, maar verspreid: het schilderij is overal even licht en donker. Er is geen schaduw in dit schilderij.
[1] http://www.digischool.nl/ckv1/beeldend/pollock/jackson_pollock.htm
Mooiste kunstwerk van Martijn
-Algemene gegevens van het kunstwerk
Naam kunstenaar: Mark Rothko
Titel kunstwerk: Violet, green and red
Jaartal van vervaardigen: 1951
Afmetingen van het kunstwerk in centimeters: 230x150 cm
1) Wat is het? Door wie is het vervaardigd?
Het is een heel groot schilderij, gemaakt door Mark Rothko. Rothko maakte de schilderijen zo groot omdat hij wilde dat de kijker geïmponeerd zou raken door het werk. Dit schilderij past in een grote serie van schilderijen die Rothko begin jaren vijftig maakte. Het waren allemaal schilderijen die alleen maar bestonden uit kleur en kleureffecten. Hij behoorde binnen de groep abstract expressionisten tot de Colorfield Painters. Dit zijn kunstenaars die net zoals Rothko werken met (alleen maar) kleur.
2) Beschrijving van de voorstelling (Wat is er te zien)?
Je ziet een groot vlak met vier a vijf prachtige kleuren. De combinatie van de kleuren vind ik erg mooi. Het lijkt alsof je door een soort raam naar buiten kijkt, waar de kleuren frisser en lichter zijn dan die van de rand erom heen. De lichtere kleuren lijken op bepaalde plaatsen doorschijnend te zijn. Op andere plaatsen lijken de kleuren te gloeien. Aan de randen van de rechte lijnen zie je andere kleuren, waardoor het lijkt alsof er licht of schaduw op het schilderij valt.
3) Wat stelt het voor?
Ik denk dat het niets voorstelt, het gaat alleen maar om de kleuren. De kunstenaar noemt zijn schilderij ook alleen naar de kleuren die hij heeft gebruikt. Rothko zelf was het er overigens niet mee eens dat zijn schilderijen abstract werden genoemd, hij heeft eens gezegd dat al zijn kleurvlakken “acteurs” waren.
Als je er toch perse iets in zou willen zien, dan zie ik geen acteurs maar een raam waardoor je naar buiten kijkt. Buiten zie je een mooie zonnige wereld met blauw water en groen gras.
4) Met welk materiaal en welke techniek is het kunstwerk gemaakt?
Olieverf is in verschillende lagen aangebracht op doek. Het werk is vlak, maar Rothko verbeterde nog vaak dingen aan zijn werk waardoor de verf dik op het schilderij kon komen te liggen.
5) De beeldaspecten.
Het schilderij heeft hele mooie kleurcontrasten. De schilder heeft vooral verzadigde kleuren gebruikt. Er is gebruik gemaakt van verschillende vormen: de rand is geometrisch strak en het binnendeel is organisch van vorm. De gebruikte kleuren zijn rood, groen en violet (is ook de titel van het schilderij)
Je ziet in het schilderij geometrische vormen en natuurlijke vormen en daarom is er vormcontrast. Maar er zijn ook organisch / hoekig en gesloten/open contrasten in het schilderij.
De gebruikte kleuren zijn violet/blauw, groen en rood (en beetje geel, oranje). Geel staat voor de zon en warmte, blauw voor water en koelte, groen voor de natuur en rust, rood is felheid en overheerst de andere kleuren. Groen is een secundaire kleur, de andere kleuren zijn tertiaire kleuren. Het zijn allemaal verzadigde kleuren. Het zijn allemaal warme kleuren die soms wat verlicht zijn (met wit gemengd) en soms wat verdonkerd (met zwart).
Er is een warm-koud contrast (blauw-rood), ook een kleur tegen kleur contrast (geel tegen rood tegen blauw). Blauw en rood zijn complementaire kleuren dus is er ook een complementair contrast.
Het schilderij heeft verschillende compositiekenmerken. Het raam is heel geometrisch en als enige onderdeel van het schilderij symmetrisch. Het middenvak is niet symmetrisch maar statisch. De compositie van het schilderij vind ik horizontaal.
Door het gebruik van de felle donkere kleur in de rand en de lichtere kleuren in het midden worden je ogen ook naar het midden getrokken. Je krijgt daardoor een kleurperspectief: de donkere kleur lijkt dichter bij en de lichtere kleuren lijken verder weg. Als je in het midden een voorstelling van water en gras zou willen zien, dan is er afgesneden.
Je ziet een soort van gebundeld licht want de kleuren groen en blauw zijn lichter gemaakt dan de rode omranding.
Schaduw: rond de randen van het binnenraam zie je een soort slagschaduw van het raam. Aan de bovenrand van het raam is die donker, aan de onderkant is die licht.
Naam kunstenaar: Mark Rothko
Titel kunstwerk: Violet, green and red
Jaartal van vervaardigen: 1951
Afmetingen van het kunstwerk in centimeters: 230x150 cm
1) Wat is het? Door wie is het vervaardigd?
Het is een heel groot schilderij, gemaakt door Mark Rothko. Rothko maakte de schilderijen zo groot omdat hij wilde dat de kijker geïmponeerd zou raken door het werk. Dit schilderij past in een grote serie van schilderijen die Rothko begin jaren vijftig maakte. Het waren allemaal schilderijen die alleen maar bestonden uit kleur en kleureffecten. Hij behoorde binnen de groep abstract expressionisten tot de Colorfield Painters. Dit zijn kunstenaars die net zoals Rothko werken met (alleen maar) kleur.
2) Beschrijving van de voorstelling (Wat is er te zien)?
Je ziet een groot vlak met vier a vijf prachtige kleuren. De combinatie van de kleuren vind ik erg mooi. Het lijkt alsof je door een soort raam naar buiten kijkt, waar de kleuren frisser en lichter zijn dan die van de rand erom heen. De lichtere kleuren lijken op bepaalde plaatsen doorschijnend te zijn. Op andere plaatsen lijken de kleuren te gloeien. Aan de randen van de rechte lijnen zie je andere kleuren, waardoor het lijkt alsof er licht of schaduw op het schilderij valt.
3) Wat stelt het voor?
Ik denk dat het niets voorstelt, het gaat alleen maar om de kleuren. De kunstenaar noemt zijn schilderij ook alleen naar de kleuren die hij heeft gebruikt. Rothko zelf was het er overigens niet mee eens dat zijn schilderijen abstract werden genoemd, hij heeft eens gezegd dat al zijn kleurvlakken “acteurs” waren.
Als je er toch perse iets in zou willen zien, dan zie ik geen acteurs maar een raam waardoor je naar buiten kijkt. Buiten zie je een mooie zonnige wereld met blauw water en groen gras.
4) Met welk materiaal en welke techniek is het kunstwerk gemaakt?
Olieverf is in verschillende lagen aangebracht op doek. Het werk is vlak, maar Rothko verbeterde nog vaak dingen aan zijn werk waardoor de verf dik op het schilderij kon komen te liggen.
5) De beeldaspecten.
Het schilderij heeft hele mooie kleurcontrasten. De schilder heeft vooral verzadigde kleuren gebruikt. Er is gebruik gemaakt van verschillende vormen: de rand is geometrisch strak en het binnendeel is organisch van vorm. De gebruikte kleuren zijn rood, groen en violet (is ook de titel van het schilderij)
Je ziet in het schilderij geometrische vormen en natuurlijke vormen en daarom is er vormcontrast. Maar er zijn ook organisch / hoekig en gesloten/open contrasten in het schilderij.
De gebruikte kleuren zijn violet/blauw, groen en rood (en beetje geel, oranje). Geel staat voor de zon en warmte, blauw voor water en koelte, groen voor de natuur en rust, rood is felheid en overheerst de andere kleuren. Groen is een secundaire kleur, de andere kleuren zijn tertiaire kleuren. Het zijn allemaal verzadigde kleuren. Het zijn allemaal warme kleuren die soms wat verlicht zijn (met wit gemengd) en soms wat verdonkerd (met zwart).
Er is een warm-koud contrast (blauw-rood), ook een kleur tegen kleur contrast (geel tegen rood tegen blauw). Blauw en rood zijn complementaire kleuren dus is er ook een complementair contrast.
Het schilderij heeft verschillende compositiekenmerken. Het raam is heel geometrisch en als enige onderdeel van het schilderij symmetrisch. Het middenvak is niet symmetrisch maar statisch. De compositie van het schilderij vind ik horizontaal.
Door het gebruik van de felle donkere kleur in de rand en de lichtere kleuren in het midden worden je ogen ook naar het midden getrokken. Je krijgt daardoor een kleurperspectief: de donkere kleur lijkt dichter bij en de lichtere kleuren lijken verder weg. Als je in het midden een voorstelling van water en gras zou willen zien, dan is er afgesneden.
Je ziet een soort van gebundeld licht want de kleuren groen en blauw zijn lichter gemaakt dan de rode omranding.
Schaduw: rond de randen van het binnenraam zie je een soort slagschaduw van het raam. Aan de bovenrand van het raam is die donker, aan de onderkant is die licht.