Who is afraid of Red, Yellow and Blue? (1966)
Barnett Newman was een Amerikaanse schilder en beeldhouwer. Hij wordt gezien als één van de leidende figuren in het abstract expressionisme en één van de belangrijkste Color Field-schilders. Bijna zijn hele leven werd Newman als kunstenaar niet gewaardeerd. Hij heeft altijd in de schaduw gestaan van meer kleurrijke figuren in die tijd zoals Jackson Pollock en Willem de Kooning. Invloedrijke critici schreven enthousiast over Newman, maar het duurde nog tot het eind van zijn leven voordat hij meer serieus genomen werd. Toch was hij een belangrijke invloedfactor voor veel jongere schilders.
Tussen 1940 en 1944 vernietigde Newman al zijn oude werk. In 1944 voltooide hij een aantal schilderijen en aquarellen, zijn eerste werken die hij niet vernietigde. In 1945 schilderde Newman zijn eerste bekende werk op canvas. In de daaropvolgende jaren blijft hij schilderen en tekenen, maar schrijft ook kunstkritieken. Hij schilderde abstracte, meestal grote doeken. In deze jaren maakte hij zijn eerste surrealistische werken die later naar zijn eigen zeggen steeds volwassener werden. Deze werden gekenmerkt door grote vlakken van kleur gescheiden door verticale lijnen, Newman noemde deze lijnen “zips”. In zijn eerste werken met deze “zips”, waren de kleuren geschakeerd, maar later werden de kleuren puur en egaal.
Vanaf 1966 maakt Newman zijn eerste werken in de primaire kleuren rood, geel en blauw. Newmans latere werken, bijvoorbeeld Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue (serie) bestaan uit pure kleuren, vaak op zeer grote doeken. Kenmerkend is het radicaal reduceren van de vorm, waardoor grote egale kleurvlakken ontstaan. Dit mag ook een van zijn bekendste werken genoemd worden. De latere werken werden geschilderd met acrylverf in plaats van olieverf.[1]
[1] http://www.paulborsboom.nl/barnett-newman-us-1905-1970-us-schilderijen-sculpturen-modernisme-abstracte-expressionisme/
Tussen 1940 en 1944 vernietigde Newman al zijn oude werk. In 1944 voltooide hij een aantal schilderijen en aquarellen, zijn eerste werken die hij niet vernietigde. In 1945 schilderde Newman zijn eerste bekende werk op canvas. In de daaropvolgende jaren blijft hij schilderen en tekenen, maar schrijft ook kunstkritieken. Hij schilderde abstracte, meestal grote doeken. In deze jaren maakte hij zijn eerste surrealistische werken die later naar zijn eigen zeggen steeds volwassener werden. Deze werden gekenmerkt door grote vlakken van kleur gescheiden door verticale lijnen, Newman noemde deze lijnen “zips”. In zijn eerste werken met deze “zips”, waren de kleuren geschakeerd, maar later werden de kleuren puur en egaal.
Vanaf 1966 maakt Newman zijn eerste werken in de primaire kleuren rood, geel en blauw. Newmans latere werken, bijvoorbeeld Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue (serie) bestaan uit pure kleuren, vaak op zeer grote doeken. Kenmerkend is het radicaal reduceren van de vorm, waardoor grote egale kleurvlakken ontstaan. Dit mag ook een van zijn bekendste werken genoemd worden. De latere werken werden geschilderd met acrylverf in plaats van olieverf.[1]
[1] http://www.paulborsboom.nl/barnett-newman-us-1905-1970-us-schilderijen-sculpturen-modernisme-abstracte-expressionisme/